Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

Δραματοποιημένες ξεναγήσεις με τίτλο «Nelly’s σέλφι: ένα απόγευμα μαζί»

  


Δραματοποιημένες ξεναγήσεις προσφέρει το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της έκθεσης «Nelly’s». Για το εγχείρημα τo MΟΜus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης «συμμαχεί» με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η σειρά των δραματοποιημένων ξεναγήσεων με τίτλο «Nelly’s σέλφι: ένα απόγευμα μαζί» αρχίζει στις 31 Μαρτίου.

Η διάσημη φωτογράφος Nelly’s (Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη, 1899-1998) συντονίζεται με το παρόν και καλείται να βγάλει μία…σέλφι φωτογραφία σε μια διαφορετική ξενάγηση, με τη μορφή θεατρικού μονολόγου, σε σύλληψη-σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου, η οποία έγραψε το κείμενο ειδικά για την έκθεση.

 Μέσα από μνήμες που ανασύρει μπροστά μας η Nelly’s την οποία υποδύεται η ηθοποιός Λίλα Βλαχοπούλου, μας υποδέχεται στο σπίτι της και ξεδιπλώνει το νήμα της ζωής της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση.

«Το κείμενο αποτελεί δραματουργικό κράμα οπτικού και έντυπου αρχειακού υλικού, βιβλιογραφικών μελετών – ανάμεσα σε αυτές και της βιογραφίας της ίδιας της Nelly’s με τον τίτλο ‘Αυτοπροσωπογραφία’–, συζητήσεων με τους μελετητές της και μυθοπλασίας. Κυρίως της τελευταίας, όπως οφείλει να είναι το βλέμμα στη σκηνή», σχολιάζει στο σκηνοθετικό της σημείωμα η Χριστίνα Χατζηβασιλείου.



 Ενδυματολογική επιμέλεια: Ζωή Κατσαρέα

 Ημέρες & ώρες ξεναγήσεων:

Κυριακή 31 Μαρτίου στις 12:00

Πέμπτη 04 Απριλίου στις 18:00

Σάββατο 06 Απριλίου στις 12:00

Πέμπτη 11 Απριλίου στις 18:00

Κυριακή 14 Απριλίου στις 12:00

Πέμπτη 18 Απριλίου στις 18:00

Πέμπτη 25 Απριλίου στις 18:00

Κυριακή 28 Απριλίου στις 12:00

 Διάρκεια ξενάγησης: ~40΄

 Αυστηρά με δηλώσεις συμμετοχής.

 Πληροφορίες & δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 2310 566716 (εσωτ. 1), 11:00-17:00. Περιορισμένος αριθμός θέσεων. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Συμμετοχή με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση.

 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2024

15' Kneading στο Snehta Residency- Τι ενέπνευσε από την Αθήνα δυο φιλοξενούμενους καλλιτέχνες



Το Snehta Residency οργανώνει την oμαδική έκθεση 15’ Kneading, στην οποία θα παρουσιαστούν τα έργα που δημιούργησαν οι καλλιτέχνες Sara Garcia (Ισπανία) και Small but Dangers (Mateja Rojc, Simon Hudolin, Σλοβενία) κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας τους στην Αθήνα. Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την πρώτη φάση του διετούς προγράμματος ανταλλαγής καλλιτεχνών SAIR (Sustainability is in the Air). Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη, 26 Μαρτίου 2024, στις 19:00.

 

H διαδικασία παραγωγής ενός νόστιμου, καλοψημένου ψωμιού απαιτεί συγκεκριμένα βήματα, το πρώτο εκ των οποίων είναι το αποτελεσματικό ζύμωμα για 15 λεπτά. Ο τίτλος της έκθεσης 15’ Kneading έχει επιλεγεί ως μια αλληγορία της καλλιτεχνικής έρευνας που έχουν πραγματοποιήσει οι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες Sara Garcia και Small but Dangers κατά τους τρεις πρώτους μήνες του προγράμματος SAIR. Η έκθεση 15’ kneading αποκαλύπτει στους θεατές μια πρώτη εικόνα της πρακτικής των καλλιτεχνών Sara Garcia και Small but Dangers, στο πλαίσιο της έρευνάς τους για το πρόγραμμα SAIR, και κυρίως μετά την επαφή τους με το αθηναϊκό αστικό τοπίο, την ιστορία και την κουλτούρα της πόλης που αντανακλώνται στα έργα που θα εκτεθούν στο Snehta.

 

 

Το διετές πρόγραμμα SAIR (https://www.s-air.eu)  – συν  χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. – έχει στόχο, μέσα από τις στρατηγικές φιλοξενίας καλλιτεχνών τεσσάρων οργανισμών: στην Ljubljana (MGLC), τη Μαδρίτη (Matadero), την Πράγα (MeetFactory) και την Αθήνα (Snehta), να προωθήσει βιώσιμες καλλιτεχνικές πρακτικές αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη δημιουργική ανταλλαγή μεταξύ καλλιτεχνών με διαφορετικό πολιτισμικό και κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο.

  

Ως εκ τούτου, κάθε ένας από τους επιλεγμένους καλλιτέχνες του προγράμματος (από την Ljubljana, τη Μαδρίτη, την Πράγα και την Αθήνα) θα δουλέψει για δύο χρόνια πάνω σε μία συγκεκριμένη ιδέα, η οποία θα λάβει την τελική της μορφή κατόπιν της φιλοξενίας του στους τέσσερις προαναφερθέντες οργανισμούς και θα παρουσιαστεί ως ολοκληρωμένο έργο με το πέρας του προγράμματος SAIR, το 2026.

 

Snehta Residency, Ι. Δροσοπούλου 47, Κυψέλη

Έως  τις 29 Μαρτίου 2024

Ωράριο: καθημερινά 17:00 - 21:00

 

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

Διαλέξεις στο Επιγραφικό Μουσείο με θέμα Έρωτες Τοπίων: η ανακάλυψη του εαυτού

 



H Εταιρεία Συγγραφέων και το Επιγραφικό Μουσείο συνδιοργανώνουν τον Τέταρτο Κύκλο Επιμορφωτικών Διαλέξεων τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2024 που περιλαμβάνει τρεις ομιλίες με θέμα Έρωτες Τοπίων: η ανακάλυψη του εαυτού από τον Πρέσβη επί τιμή και ποιητή Γιώργο Βέη, ο οποίος είναι και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.


Οι διαλέξεις προγραμματίζονται για τις 20, 27 Μαρτίου και 3 Απριλίου 2024 και θα δοθούν στην αίθουσα διαλέξεων του Επιγραφικού Μουσείου, Τοσίτσα 1 (είσοδος ΚΕΜ: Κέντρο Επιγραφικών Μελετών) στην περιοχή των Εξαρχείων.


Η πρώτη διάλεξη έχει τίτλο Στην επικράτεια της Ινδοκίνας. Η γραφή ως οριακή ανάπλαση τοπίου. Το στοίχημα της μη λήθης. Δεκατρία χρόνια παραμονής στην Ασία: ο κάναββος των μαρτυριών.


Η δεύτερη διάλεξη έχει τίτλο Περίπατοι στη Μογγολία και στην Ιαπωνία. Στο εσωτερικό γοητευτικών χωροταξιών. Επισκέψεις στο άλλο - ίδιο - διαφορετικό. Η άπω συγκινησιακή σκηνή. 


Η τρίτη διάλεξη έχει τίτλο Επτά χρόνια στο Μανχάταν. Γραμματικές εικόνες από πάρα πολύ κοντά. Πρίσματα οραμάτων. Ατλαντικές αισθήσεις.  


Την Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024 και ώρα 18:00 θα δοθεί η πρώτη διάλεξη με τίτλο Στην επικράτεια της Ινδοκίνας.


Η παρακολούθηση όλων των διαλέξεων είναι δωρεάν. Απαιτείται η κράτηση θέσεων. Για δηλώσεις συμμετοχής θα πρέπει να επικοινωνείτε με τη συντονίστρια των διαλέξεων κ. Αγγελική Στρατηγοπούλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση a.stratigopoulou@yahoo.gr


Σε περίπτωση συμπλήρωσης των θέσεων θα λάβετε αρνητική απάντηση μέσω email. Διαφορετικά η συμμετοχή σας γίνεται δεκτή.


To Μουσείο Boijmans Van Beuningen δεν αποχωρίστηκε έργο του van Gogh- Η σημασία του έργου




 Το Μουσείο Boijmans Van Beuningen ανακοίνωσε ότι απέκτησε το έργο Still Life with Potatoes, έργο της περιόδου 1886-87 του Vincent van Gogh. Ο πίνακας παρουσιάστηκε στις 11 Μαρτίου 2024 στο Depot Boijmans Van Beuningen στο Ρότερνταμ.

 


Ο πίνακας ήταν δανεισμένος στο Μουσείο Boijmans Van Beuningen για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ο κίνδυνος με έναν μακροχρόνιο δανεισμό - ειδικά με ένα τόσο μεγάλο όνομα όπως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ - είναι ότι ο ιδιοκτήτης θα ζητήσει την επιστροφή του ή θα τον πουλήσει, ενδεχομένως στο εξωτερικό. Η αγορά αυτή εξασφαλίζει ότι ο εν λόγω πίνακας του Βαν Γκογκ θα διατηρηθεί για την Εθνική Συλλογή Τέχνης. Αυτή η αγορά δεν θα είχε καταστεί δυνατή χωρίς τη γενναιόδωρη υποστήριξη της Ένωσης Rembrandt, του Ταμείου Mondriaan, του VriendenLoterij, του Bruynzeel και ιδιωτών δωρητών και κληροδοτημάτων. Το μουσείο τους ευχαριστεί όλους για την καθοριστική υποστήριξή τους.


"
Η συλλογή μας περιλαμβάνει τώρα επτά πίνακες του Βίνσεντ βαν Γκογκ. Οι "Πατάτες" αποτελούν κομβικό σημείο στην εξέλιξή του: από τους σκοτεινούς πίνακες του Brabant στα υπέροχα πολύχρωμα έργα που ζωγράφισε στη Γαλλία" επεσήμανε  η διευθύντρια του Μουσείου Boijmans Van Beuningen Ina Klaassen. 







Συγκεκριμένα, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωγράφισε τη Νεκρή φύση με πατάτες στο Παρίσι, αφού σπούδασε για σύντομο χρονικό διάστημα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας το 1885. Ενώ οι πίνακές του στη γενέτειρά του Brabant, όπως το πιο γνωστό έργο  οι Πατατοφάγοι είχαν μια σκοτεινή, περιορισμένη παλέτα. Στη Γαλλία εμπνεύστηκε να δημιουργήσει έργα με έντονα χρώματα.

 


Η σημασία του έργου

Η νεκρή φύση με πατάτες είναι ένα κομβικό έργο σε αυτή τη μετάβαση. Είναι λιγότερο μελαγχολικό σε σχέση με τα ολλανδικά έργα του και πολύ εκφραστικό. Ο καλλιτέχνης έγραψε στον αδελφό του Theo σχετικά με τη ζωγραφική και την απεικόνιση των πατατών. Ο Βαν Γκογκ έλεγε ότι ήθελε να απεικονίσει τις πατάτες με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται όπως είναι στην πραγματική ζωή. Ήθελε να δώσει την εντύπωση ότι θα μπορούσατε να τις πετάξετε.


 


"Το vereniging Rembrandt βοηθά τα μουσεία να αγοράζουν σπουδαία έργα τέχνης ώστε να μπορούν να τα δουν όλοι. Αυτή η ιδιαίτερη νεκρή φύση του Βίνσεντ Βαν Γκογκ είναι ένα από αυτά τα σπουδαία έργα. Όταν προέκυψε η ευκαιρία να αγοράσει αυτόν τον πίνακα, το μουσείο ζήτησε από το Vereniging Rembrandt γενναιόδωρη υποστήριξη, την οποία μπόρεσε να δώσει χάρη στη συμμετοχή των περίπου 17.500 μελών του"  ο διευθυντής Vereniging Rembrandt 
 Geert-Jan Janse.

 

 Πηγή : artdaily.com

Τρίτη 12 Μαρτίου 2024

΄Εκθεση της Σοφίας Φωτιάδου, όταν η Τέχνη σε βγάζει out of the box




 Σ' έναν υπερρεαλιστικό κόσμο που θα ζήλευε ο Dali  και το κίνημα των σουρεαλιστών μας καλεί να καταδυθούμε  η Σοφία Φωτιάδου  στην έκθεση out of box_fearless στη Santi Gallery. Πραγματικά ως θεατής της έκθεσης ένιωσα να απαλλάσσομαι από τη νοοτροπία της  ορθολογικής σκέψης  και να αναστοχάζομαι έξω από το πλαίσιο.


 






Της Μαρίας Αλιμπέρτη




Ακέφαλα  σώματα αποκτούν «φωνή» , μέσα από ένα βλέμμα.  Ένα μάτι ή καλύτερα με τη κόρη του ματιού οι ήρωες της κ. Φωτιάδου μοιράζονται συναισθήματα, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει πρόσωπο και χαρακτηριστικά, οι ιδιαίτερες μορφές  «κραυγάζουν» την εσωτερικότητα. Τα σώματα είναι ιδιαίτερα επιμελημένα, φορούν κουστούμια με έντονα εντυπωσιακά χρώματα που παραπέμπουν στη μπουρζουαζία μιας άλλης εποχής θυμίζουν πορτραίτα του Λουδοβίκο ΙΕ’ που φιλοτέχνησε  o Louis- Michel Van Loo.




Κάτω από αυτή την επίφαση της επιτηδευμένης  κομψότητας ένιωσα ότι προβάλλονται καλά κρυμμένα μυστικά τα οποία όμως προσδίδονται με το βλέμμα. Το συναίσθημα ξεχειλίζει και στα έργα της κ. Φωτιάδου επιβεβαιώνεται η ρήση ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Οι μορφές μοιάζουν ιδιόρρυθμές.

Το ενδιαφέρον είναι πως η κ. Φωτιάδου δεν επέλεξε να κάνει παρωδία κάποιων κλασσικών έργων σχολιάζοντας τον σύγχρονο καθωσπρεπισμό που άφησε τα σαλόνια των εύπορων και εισήλθε στην δική μας ζωή ψηφιακά με έναν άλλο «καθωσπρεπισμό» αυτών των social media που μας επιβάλουν νέα στερεότυπα.  


Σκέφτομαι ότι οι αφηρημένες μορφές παρά την αναχρονιστική αμφίεση  μοιάζουν τόσο σύγχρονες μέσα στην κοινωνία του δήθεν, της επιτηδευμένης  εμφάνισης και  της στυλιζαρισμένης πόζας. Κάποιες από αυτές μοιάζουν να εξαϋλώνονται σαν να χάνουν τον εαυτό τους και άλλες μου έφεραν συνειρμούς από βενετσιάνικο καρναβάλι. Άλλες μου θύμισαν από ντάμες από τραπουλόχαρτα  και με κάναν να νιώσω ότι βυθίστηκα σε όνειρο όπως η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων ! Μπορεί κάποιες να έμοιαζαν  πιο φοβικές αλλά μου θύμισαν «σκιές» του ασυνείδητου που θα πρέπει να δεχθούμε ως διτότητα του ying-yang . Ωστόσο νιώθω μια τρυφερότητα και απόλαυσα το αισθητικό αποτέλεσμα των έργων της κ. Φωτιαδου, θαυμάζοντας την λυρική αποτύπωση.


fearless

 

Ενθουσιασμό μου προκάλεσε και η δεύτερη σειρά έργων με πρωταγωνίστρια τη γυναικεία μορφή, όχι  όμως με την έννοια της καλλονής ή της μούσας, αλλά της οντότητας με υπαρξιακές αγωνίες. Εντυπωσιάστηκα από την ομορφιά αυτών των μορφών παρά το γεγονός ότι έχουν αποδοθεί στον καμβά χωρίς μαλλιά, γυναικείο φετίχ και σύμβολο δύναμης. Η γυναίκα δεν είναι μόνο η εξωτερική της εικόνα, αυτό εισέπραξα παρατηρώντας τα έργα της.

 Οι Γυναίκες της Σοφίας Φωτιάδου κυριαρχούν στο σύμπαν, ξεδιπλώνουν τα συναισθήματα, δεν ντρέπονται να δακρύσουν και να αποδεχθούν καλό και κακό τους εαυτό. Δείχνουν ισορροπημένες μεταξύ  μυαλού και ψυχής, ενώ στέκουν αγέρωχες απέναντι στον θεατή.

Η γυναικεία μορφή δείχνει εναρμονισμένη με τη φύση, τα ζώα, τις πεταλούδες ακόμη και τα ερπετά. Η γυναίκα αυτή πρεσβεύει αξίες, δεν είναι εξιδανικευμένη, δεν χρειάζεται φίλτρα, γιατί διατηρεί την αυθεντικότητά της. Εικάζω ότι η καλλιτέχνης επέλεξε να συνοδεύουν την γυναίκα  πλάσματα όπως τα παγώνια, σύμβολα τύχης και ευημερίας αλλά και πνευματικότητας.