Εύα Λουκάτου: “Κάνεις μουσική γιατί το αγαπάς και όχι γιατί πρέπει να αποδείξεις κάτι σε κάποιον”

Ξεκίνησε με αγάπη γι’αυτό που προοριζόταν να κάνει από την πρώτη στιγμή που αντίκρισε το φως της ημέρας. Τότε που οι μοίρες στάθηκαν πάνω από την κούνια του ξανθού κοριτσιού δίνοντάς του τις πιο όμορφες ευχές για μια ζωή με υγεία, τύχη και πολλή μουσική. Συνέχισε με υπομονή και επιμονή χωρίς να ανησυχεί για τον προορισμό και κάποια στιγμή το αποφάσισε. “Έτσι θα γίνει”, της ψιθύρισε στο αυτί η θέληση και το μεράκι της παροτρύνοντάς την να είναι αυτός ο τίτλος της πρώτης της προσωπικής δισκογραφικής σφραγίδας και από τότε όλα πήραν το δρόμο τους. Τα όνειρα άρχισαν να υλοποιούνται και τα τίμησε κλείνοντάς τα στο πιο πολύτιμο σεντούκι της καρδιάς της. Εξ ου και το “Όνειρα σφραγίζω” με το οποίο βάφτισε το αμέσως επόμενο δισκογραφικό της βήμα. Και το ταξίδι συνεχίζεται “Μ’ένα σακίδιο για συνοδηγό”, γεμάτο καινούρια όνειρα και μελωδίες, πολλές μελωδίες, τις οποίες η Εύα Λουκάτου μοιράζεται με τον κόσμο μέσα από τη μουσική και τους στίχους της. Γιατί μόνο έτσι “ολοκληρώνεται η ευτυχία της δημιουργίας”.

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

Γιατί επιλέξατε η νέα δισκογραφική προέκταση του εαυτού σας με τον τίτλο “Μ’ ένα σακίδιο για συνοδηγό” να διανθιστεί με λάτιν και τάνγκο πινελιές;

Το τάνγκο είναι ένας ρυθμός που ακολουθώ και με ακολουθεί χρόνια τώρα. Έχουμε γίνει καλοί φίλοι, οπότε θα μου ήταν αδιανόητο να το αφήσω απ' έξω απ' αυτήν τη δουλειά. Άλλωστε το τάνγκο από μόνο του είναι μια ολόκληρη μουσική κουλτούρα με την οποία ταυτίζομαι σε πολλά σημεία. Όσο για το λάτιν, πάντα μου άρεσε αλλά δεν κρύβω πως επηρεάστηκα πολύ από τους λατίνους φίλους μου και έτσι αποφάσισα να το τολμήσω κι εγώ.

Δύο από τα τραγούδια του εν λόγω δίσκου είναι σε ισπανικό στίχο. Με ποιόν τρόπο ο ελληνικός και ο ισπανικός στίχος είναι εφικτό να συνυπάρξουν και να αγγίξουν το ελληνικό κοινό;

Στα τραγούδια, κατά τη γνώμη μου, τον πρωταρχικό ρόλο τον έχει η μουσική. Αν λοιπόν η μουσική ενός τραγουδιού μπορεί να ακουμπήσει στις καρδιές πολλών ανθρώπων, αυτόματα οι στίχοι του, σ' όποια γλώσσα και να είναι, αναγνωρίζονται σε όλες τις εθνικότητες. Δε σας έχει τύχει να ακούσετε ένα ξένο τραγούδι, να το αισθάνεστε βαθειά, αλλά να μην ξέρετε τι λέει;

Τι χρειάζεται να έχει στο “σακίδιό” του ένας νέος μουσικός για να διαγράψει τη δική του ξεχωριστή πορεία στο μουσικό μονοπάτι;

Να έχει αγάπη γι' αυτό που κάνει. Να κάνει την πορεία του ξεχωριστή, όπως είπατε, χωρίς να ανησυχεί για τον προορισμό. Να έχει υπομονή αλλά και επιμονή. Κι αν απογοητεύεται κάποιες φορές, να θυμάται πως αυτό που κάνει το κάνει γιατί το αγαπάει και όχι γιατί πρέπει να αποδείξει κάτι σε κάποιον.

Έχετε αναφέρει ότι είστε ένας άνθρωπος μοναχικός που το να γράφει στίχους και μουσική του άρεσε ανέκαθεν περισσότερο από το να εμφανίζεται. Τι ήταν αυτό που έδωσε μέσα σας το σύνθημα να αλλάξετε γνώμη;

Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Οι στιγμές της δημιουργίας είναι κάποιες πολύ ιδιαίτερες στιγμές που δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με οτιδήποτε άλλο. Και νιώθω ευγνώμων που μπορώ να τις βιώνω αυτές τις στιγμές. Όμως οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ζωτικής σημασίας για εμένα γιατί έρχονται να ολοκληρώσουν την ευτυχία της δημιουργίας, με το μοίρασμά της στον κόσμο. Είναι σαν να μεγαλώνεις ένα καφεόδεντρο. Το ποτίζεις, το φροντίζεις, παίρνεις τους κόκκους του καφέ αλλά χρειάζεσαι και το νερό για να τον απολαύσεις.

“Μές στα μάτια μιας γυναίκας αν κοιτάς, τη ζωή όλου του κόσμου συναντάς”, σας ακούμε να ερμηνεύετε στο τραγούδι “Είμαι Γυναίκα”. Κατά πόσο πιστεύετε ότι οι άνδρες σήμερα κοιτάζουν μια γυναίκα στα μάτια με ειλικρίνεια και τολμούν να ανακαλύψουν αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια;

Όταν ήμουν μικρή, μου είπε κάποιος, ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι από διαφορετικούς πλανήτες. Ποιος πλανήτης τώρα είναι πιο όμορφος ή μεγαλύτερος δε θα ήθελα να πω, όμως θα πω πως δεν είναι θέμα ειλικρίνειας ή τόλμης τόσο, όσο θέμα ικανότητας… και απ' τις δυο πλευρές.

Ένα άλλο τραγούδι στο οποίο υπογράφετε επίσης τους στίχους, λέει: “Υπάρχουν στη ζωή κάτι ανθρωπάκια, που όταν σε δουν καλά σκάβουν χαντάκια, μέρα τη μέρα μήνα με το μήνα, για να μην είσαι πιο ψηλά από εκείνα”. Αλήθεια, έχουμε τα κότσια σήμερα να χαρούμε αληθινά με τη χαρά του διπλανού μας και να του απλώσουμε το χέρι στη λύπη του;

Υπέροχη ερώτηση, αν και νομίζω πως είναι προδιαγεγραμμένη η απάντηση. Όταν έγραψα αυτό το τραγούδι, σαφώς είχα αυτό το ερώτημα αλλά κυρίως το ερώτημα, γιατί οι άνθρωποι έχουν την τάση να καταστρέφουν ό,τι είναι καλύτερο από εκείνους ή ό,τι δεν μπορούν να φτάσουν; Τα έχουμε τα κότσια για να σταθούμε δίπλα στη χαρά και στη λύπη του διπλανού μας, αλλά συχνά το ξεχνάμε!

Ποια θα είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα;

Αυτήν την περίοδο, εκτός του ότι απολαμβάνω τη δουλειά που μόλις έβγαλα, οργανώνω τις ζωντανές μου εμφανίσεις και την παρουσίαση του δίσκου,  γράφω τραγούδια για μία εκλεκτή, μοναδική στο είδος της κυρία του ελληνικού τραγουδιού και ταυτόχρονα πειραματίζομαι με κάτι τελείως διαφορετικό από τη μουσική, που όμως αφορά στην τέχνη και είναι εξίσου συναρπαστικό για εμένα. 

Ακούστε στο ακόλουθο βίντεο το τραγούδι "Είμαι Γυναίκα" που περιλαμβάνεται στο δίσκο "Μ'ένα σακίδιο για συνοδηγό" σε στίχους, μουσική, ερμηνεία και ενορχήστρωση της Εύας Λουκάτου:

   

* Η νέα δισκογραφική δουλειά της Εύας Λουκάτου, με τίτλο “Μ’ ένα σακίδιο για συνοδηγό” κυκλοφορεί από την εταιρεία Final Touch σε στίχους, μουσική και ενορχήστρωση της ίδιας και με συμμετοχή των Λατίνων Martha Moreleon και Yoel Soto.

Ακούστε τα τραγούδια και ενημερωθείτε για τις εμφανίσεις της Εύας Λουκάτου στην προσωπική της ιστοσελίδα: http://evaloukatou.com/ και στο Facebook: https://www.facebook.com/pages/EvaLoukatou/221306001288703?fref=ts